"naantok ulit ako... the sweetest quote i've heard
simply... when she says "iloveu" nothing more nothing less
goodnight
oyasuminasai minna san desu"
----> MY SNORLAX
Sa wakas, nagparamdam din sya. ^_^
Akala ko paaabutin niya talaga ng 1-2 weeks bago magparamdam ulit e.
Buti na lang hindi nya ako matiis.
Haaays.. Ang dami ng nakakapansin ng pagiging inlove namin. CHOS!
Pero keri lang, hindi naman namin tinatago e.
Ang sarap lang sa pakiramdam na mahal ka ng taong mahal mo.
Na gusto ka ng taong gusto mo.
Na crush ka ng taong crush mo.
Na pinahahalagahan ka ng taong pinahahalagahan mo.
At higit sa lahat, na gusto ka ding makasama ng taong gustong gusto mong makasama.
Haaays... Itong araw na 'to, kahit na maghapon akong may sakit nakuha ko pa ding tumawa, magpatawa, at makisama sa mga biruan. Noong una pilit lang lahat. Pero nung makita ko yung text nya... OVER! Feeling ko gumaling ako bigla. Hehe..
Sabi nila, kung ano daw ang gusto mong mangyari,
isipin mo lang at samahan ng paggawa,
maghintay ka lang at makakamit mo din yun. :)
Well, just think positive.
Tiwala lang.
Makukuha mo rin ang gusto mong makuha.
Kung hindi man umiikot ang mundo mo ngayon base sa kagustuhan mo,
maghintay ka lang, magkakaroon ka din ng pagkakataong paandarin ang sarili mong mundo.
Miyerkules, Hulyo 31, 2013
Lunes, Hulyo 29, 2013
Realization # 3
Ilang linggo pa ang hihihntayin ko?
1week?
2 weeks?
haays... Parang isang buwan ang katumbas nun.
Yung isang araw pa nga lang na hindi kita makatext,
namimiss na kita, nagkakapimples na ako ng bongga,
Pano pa kaya yung weeks na ang lumipas?
Hindi kaya pigsa na ang tumubo dito?
Haha.. Wag naman sana.
AYT!! Hindi lang talaga ako sanay na hindi ka nakakausap.
PAgbigyan muna ako.
Ngayon lang naman e.
Makakaintay naman ako ng tapos ng exam mo.
^_______^
1week?
2 weeks?
haays... Parang isang buwan ang katumbas nun.
Yung isang araw pa nga lang na hindi kita makatext,
namimiss na kita, nagkakapimples na ako ng bongga,
Pano pa kaya yung weeks na ang lumipas?
Hindi kaya pigsa na ang tumubo dito?
Haha.. Wag naman sana.
AYT!! Hindi lang talaga ako sanay na hindi ka nakakausap.
PAgbigyan muna ako.
Ngayon lang naman e.
Makakaintay naman ako ng tapos ng exam mo.
^_______^
Huwebes, Hulyo 25, 2013
Realization # 2
Alam mo ba yung feeling na kahit walang kwenta ang usapan ninyo,
basta sya ang kausap, ok na ok na sa 'yo...
Masaya kana kase, SYA yun e...
May time syang binigay sa 'yo...
EFFORT yun!
Minsan kase kahit effort lang ok na sa 'ken,
at least kahit papano napaglalaanan nia ako ng oras nia.
Ang sarap lang sa pakiramdam na kahit gaano ka pa ka-busy,
andyan pa din sya lagi para sa'yo,
alam mong busy din sya pero nasisingit pa din sa oras nya yung pangangamusta sa'yo,
pakikipagkwentuhan ng mga nangyare sa buong maghapon,
pati mga jokes na korni na minsan pero natatawa kapa din,
lalo na yung panlalambing nia na magpapangiti talaga sa'yo.
Haaaays....
Sa simpleng mga bagay na ginawa mo, sobrang nagpapasalamat na ako.
Alam mo yan. Araw-araw ko na lang ata ginawa ang magpasalamat sa 'yo.
Binging bingi kana siguro. Hehe
Tulad ngayon, mukang magpapasalamat na naman ako.
Ewan ko ba, sa tuwing naiisip ko yung mga nangyari, nagmumukha akong ewan.
Hindi kase ako makapaniwala.
Hindi ako makapaniwalang kahit ganito ako,
hindi katalinuhan, hindi din kagandahan,
at lalong hindi kaputian, e pinili mo pa din ako.
Andyan kapa din.
Hindi ka nagsasawa sa paulit-ulit kong mga sinasabi.
Hindi ka din nagsasawang magshare ng mga nalalaman mo.
Hindi ka din napapagod mangulit at umintindi sa mga kakulangan ko.
Salamat ha...
Salamat talaga...
Salamat ng maraming marami...
^___________^
basta sya ang kausap, ok na ok na sa 'yo...
Masaya kana kase, SYA yun e...
May time syang binigay sa 'yo...
EFFORT yun!
Minsan kase kahit effort lang ok na sa 'ken,
at least kahit papano napaglalaanan nia ako ng oras nia.
Ang sarap lang sa pakiramdam na kahit gaano ka pa ka-busy,
andyan pa din sya lagi para sa'yo,
alam mong busy din sya pero nasisingit pa din sa oras nya yung pangangamusta sa'yo,
pakikipagkwentuhan ng mga nangyare sa buong maghapon,
pati mga jokes na korni na minsan pero natatawa kapa din,
lalo na yung panlalambing nia na magpapangiti talaga sa'yo.
Haaaays....
Sa simpleng mga bagay na ginawa mo, sobrang nagpapasalamat na ako.
Alam mo yan. Araw-araw ko na lang ata ginawa ang magpasalamat sa 'yo.
Binging bingi kana siguro. Hehe
Tulad ngayon, mukang magpapasalamat na naman ako.
Ewan ko ba, sa tuwing naiisip ko yung mga nangyari, nagmumukha akong ewan.
Hindi kase ako makapaniwala.
Hindi ako makapaniwalang kahit ganito ako,
hindi katalinuhan, hindi din kagandahan,
at lalong hindi kaputian, e pinili mo pa din ako.
Andyan kapa din.
Hindi ka nagsasawa sa paulit-ulit kong mga sinasabi.
Hindi ka din nagsasawang magshare ng mga nalalaman mo.
Hindi ka din napapagod mangulit at umintindi sa mga kakulangan ko.
Salamat ha...
Salamat talaga...
Salamat ng maraming marami...
^___________^
Martes, Hulyo 23, 2013
Realization # 1
Alam mo yung feeling na perfect na halos ang lahat...
Ok na yung ugali niya...
Ok na din yung feelings niya para sa 'yo...
Kahit wala kayong commitment, nagkakaintindihan pa din kayo...
Kaso ang masaklap na part lang, yung nakalipas na ang isang taon pero hindi pa din kayo nagkikita...
Haaaays lang...
Pero kahit ganon, sana makayanan pa namin yung natitirang dalawang taon ng paghihintay para magkita na kami. Masyado kasing busy ngayon, kase nag-aaral pa kami pareho. Eto muna ang priority namin.Priority muna namin ang pangarap ng aming mga magulang bago ang aming mga pansariling kagustuhan. Pag nakatapos na naman kami alam kong mabibigyan na kami ng kalayaan na gawin kung ano ang gusto naming gawin sa buhay.
Magtiwala ka lang sa kung ano ang gusto mong mangyari, matutong maghintay kase ibibigay din yan pagdating ng panahon.
Thanks God for granting my wish. ^_^
Ok na yung ugali niya...
Ok na din yung feelings niya para sa 'yo...
Kahit wala kayong commitment, nagkakaintindihan pa din kayo...
Kaso ang masaklap na part lang, yung nakalipas na ang isang taon pero hindi pa din kayo nagkikita...
Haaaays lang...
Pero kahit ganon, sana makayanan pa namin yung natitirang dalawang taon ng paghihintay para magkita na kami. Masyado kasing busy ngayon, kase nag-aaral pa kami pareho. Eto muna ang priority namin.Priority muna namin ang pangarap ng aming mga magulang bago ang aming mga pansariling kagustuhan. Pag nakatapos na naman kami alam kong mabibigyan na kami ng kalayaan na gawin kung ano ang gusto naming gawin sa buhay.
Magtiwala ka lang sa kung ano ang gusto mong mangyari, matutong maghintay kase ibibigay din yan pagdating ng panahon.
Thanks God for granting my wish. ^_^
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)